هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله...
چفيـه ام را دوســت دارم ...
چـــرا که هنـــوز زخمهـــاي روزگار بر تنــش مانده ...
هنــوز هم گاهي از روزنه ي زخـم هايش ميتوانـم وصــل شوم به خـــاکريز.. به سنگـــر ..
به شبهـــاي عمليــات... به هــق هــق هاي شبانه..
به العفــــو ِ قنــوت ها ... به بچــه ها ...
هنــوز برايم قداست دارد چفيـــه ام ...
و قــداستش بدان خــاطر است کــه هنــوز از تک تک خــانه هايش ، نــــــواي :
" هــر که دارد هـــوس ِ کــرب و بلا بسم الله " مي آيـــد...
[ بازدید : 164 ] [ امتیاز : 0 ] [ نظر شما : ]